Hoe Faaria de duofiets ontdekte

In Fietsers aan het woord nemen allerlei Rotterdamse fietsers ons mee in hun wereld op de trappers. Faaria Chand vertelt over haar ontdekking van de duofiets tijdens haar revalidatie van een herseninfarct.

“Mijn verhaal gaat over de ontdekking van de duofiets. Een fiets die je misschien wel eens gezien hebt; je zit gezellig naast elkaar en samen trap je een eind weg, op eigen kracht of met wat ondersteuning. Ik heb niet-aangeboren hersenletsel door een herseninfarct opgelopen waardoor fietsen op een reguliere tweewieler niet gaat. Zo’n duofiets was daarom een heel fijne uitkomst.

Tijdens mijn revalidatie zag ik de duofiets voor het eerst; de fiets werd onderdeel van de revalidatie. Ik ben rustig aan begonnen door wat rondjes te fietsen met een begeleider. Het was vooral wennen aan de breedte. De fietspaden en het verkeer zijn daar niet op berekend. Het kwam geregeld voor dat we ergens kwamen waar we door een paal in de weg niet verder konden en om moesten keren. Het was dus even zoeken naar de beste route voor een duofiets. Maar goed, zo zie je ook weer eens wat anders. Het gezellig naast elkaar zitten tijdens het fietsen, wende al wel snel. Door de omgeving te verkennen heb je altijd een onderwerp om over te kletsen.

Piloot aan het stuur

Als bijrijder hoef ik gelukkig nergens op te letten, behalve op mezelf. De rest regelt de ‘piloot’ zoals ik dat altijd zeg. Er zijn verschillende ‘piloten’. Iedereen die het leuk vindt om mij met een rondje te fietsen schakel ik wel eens in. Een paar jaar geleden had ik een buddy waarmee ik heel wat rondjes in de omgeving maakte. Inmiddels fiets ik meestal met een vriendin of een familielid. Dan fietsen we gezellig naar een koffietent of een plek die ik nog niet ken.

Vanwege mijn hersenletsel vind ik het lastig om twee dingen tegelijk te doen. Zeker in het verkeer is het moeilijk; het gaat allemaal zo snel en de andere weggebruikers houden daar geen rekening mee. In de Eendragtspolder, waar ik geregeld te vinden ben, is er gelukkig iets minder verkeer en vooral veel groen te ontdekken.

Verborgen schatten

Waarom ik graag op de fiets zit? Je ziet de wereld op een andere manier en je komt op plekken waar je anders misschien nooit zou komen. En die plekken vind ik nou juist interessant en spannend. Daar is avontuur! Zeker in Rotterdam. Daar zijn vele verborgen schatten te vinden.”

Faaria is 32 jaar en een trotse Rotterdammert. Als kind fietste ze al graag. Ze fietst regelmatig richting de Eendrachtspolder, het Lage Bergse bos, het Hoge Bergse bos of de Zevenhuizerplas. Op haar Instagram @faaria_c post ze foto’s van waar ze wandelt of fiets. Volg haar op Instagram!