Repair Café West: koffie voor jou, liefde voor je fiets

In veel Rotterdamse wijken is een Repair Café. Daar helpen vrijwilligers je om je kapotte spullen nieuw leven in te blazen. In het Repair Café van Thuis in West kan je zelfs terecht met een kapotte fiets. Fietsvrijwilliger Wim repareert hem met liefde.

Soms heeft hij aan een schroefje genoeg, soms moet er een nieuw onderdeel aan te pas komen. Maar 9 van de 10 keer krijgt Wim Budgen een kapotte fiets weer aan de praat. Toch is hij van oorsprong geen fietsenmaker. “Helemaal niet zelfs”, lacht hij. “Ik was tot mijn pensioen bestuurder van een scholengemeenschap. Maar omdat ik altijd met mijn hoofd werkte, vond ik het heerlijk om in mijn vrije tijd aan fietsen te sleutelen. Lekker met je handen bezig zijn. Ik onderhield de fietsen van mijn kinderen, en nu ook die van mijn kleinkinderen. Dat is zo leuk; ik maak hun fiets en houd meteen gezellig een praatje met ze. Eigenlijk precies wat ik hier doe.”

Stiekem spieken

Wim kan de meeste problemen met fietsen oplossen, maar net als we even over zijn schouder meekijken vallen zijn handen stil. “Dit is een oude Sturmy Archer versnelling, niet de standaard Shimano die op de meeste fietsen zit. Dus ik ga even op YouTube kijken hoe ik deze het beste kan afstellen.” De eigenaresse van de fiets wacht gespannen af. Zij kan nu alleen in de derde versnelling fietsen en hoopt dat Wim de onwillige kabels weer in het gareel krijgt. Na wat schroeven en schakelen volgt de ultieme test: het proefrondje. “Dat hoor er ook bij”, lacht Wim terwijl hij de straat in fietst.

Druppeltje olie

Helaas, de versnelling blijft koppig. “Ik kan het nog met een druppeltje olie proberen.” Dat helpt inderdaad. “Maar altijd voorzichtig hè, er mag nooit olie in de versnelling zelf komen”, waarschuwt Wim. Terwijl zijn klant wegrijdt, staat de volgende alweer klaar. Haar fiets staat al in het Repair Café, met een lekke binnenband. “Ik heb eerst geprobeerd hem te plakken, het leek wel een mozaïek zoveel gaatjes hebben we gedicht. Maar het is niet gelukt. Dus ik heb de eigenaresse van de fiets naar de winkel gestuurd voor een nieuwe binnenband.”

Fietscultuur

Nieuwe banden zijn er helaas niet in het Repair Café. “Maar ik bespaar iemand wel de kosten van de fietsenmaker.” Dat is meteen ook een van de belangrijkste redenen voor Wim om een of twee ochtenden in de maand te helpen in West: “In deze wijk hebben veel mensen het niet breed. En ze zijn lang niet allemaal opgegroeid in een fietscultuur. Dus dan leer je thuis ook niet hoe je een band moet plakken. Als ik dan zo een steentje bij kan dragen, is dat toch mooi?”  Fiets nummer drie wordt alweer gebracht. “Soms heb ik er nog wel meer op een ochtend!” Wim neemt een snel hapje van zijn lunch en pakt een bandenwipper. Genoeg gekletst, tijd om te sleutelen.