Op díe fiets van Rotterdam naar Portugal

In 2019 begon het avontuur van Laura Maat (28) en haar vriendin Irene Maaskant (29), dat uiteindelijk zeven maanden duurde. Ze stapten in Rotterdam op de fiets en eindigden in de Portugese Algarve. Een reis van duizenden kilometers, door elf landen en met honderden ontmoetingen. “We wilden even weg en kijken waar we uit zouden komen.”

“Het begon allemaal in 2014, toen ik met Irene voor het eerst een lang weekend ging fietsen. We zijn in onze spijkerbroek van Rotterdam naar Antwerpen gereden. Tijdens deze fietstocht merkten we hoe leuk fietsen is en hoe leuk het is om onderweg zoveel mensen te ontmoeten”, vertelt Laura.

In de jaren daarna volgden meer van dit soort fietstochten, maar Laura en Irene wilden meer. “In 2019 besloten we allebei onze baan op te zeggen en voor langere tijd weg te gaan. Nu ik er zo aan terugdenk was dat eigenlijk best een heftig besluit, maar het voelde goed.”

We dachten soms dat we op wandelvakantie waren.

Wandelvakantie?

Zo gezegd, zo gedaan. In juni 2019 vertrok het stel vanaf Rotterdam met als eerste bestemming Engeland. “In Engeland begon het bergachtige gebied gelijk. Dat was voor ons allebei heel erg wennen. Hier dachten we soms dat we op wandelvakantie waren; we liepen meer naast onze fiets dan dat we erop zaten. Maar hoe meer we bergop fietsten, hoe beter dat uiteindelijk ging. Je lichaam went aan het omhoog rijden. Het werd daardoor steeds leuker en makkelijker.” Ook hielp het dat de spijkerbroek van 2014 was ingeruild voor een fietsbroek.

Fluoriserende hesjes

Naast de fietsbroek werd het ook tijd voor goede fietsen en ander materiaal. “We reden toen we begonnen met lange fietstochten allebei met een rugtas op, maar dat is na drie dagen echt niet leuk meer. Onze ruggenwervels waren helemaal opengeschuurd. Dat hebben we voor onze laatste reis anders aangepakt, met allebei een goede fiets en fietstassen. Hierin vervoerden we onze spullen, zoals onze binnenbandjes, slaapspullen en thermoskannen.” Ook aan de verlichting werd gedacht, vertelt Laura: “Meestal fietsten we niet in het donker, maar als we dat wel deden, hadden we losse fietslampjes op onze fiets en fluoriserende hesjes aan. Dat was ook wel nodig, in Bosnië waren sommige stukken echt helemaal onverlicht.”

Dat eiland leek op een maanlandschap.

Van maanlandschap naar borden pasta

Na Engeland ging de reis verder naar Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Albanië, Zuid-Italië, Spanje en uiteindelijk Portugal. “Kroatië was het meest indrukwekkend door de prachtige natuur. We zijn daar van eiland naar eiland gefietst. Het ene eiland leek op een maanlandschap en het andere was weer heel groen. Die bio-diversiteit was erg bijzonder. En in Italië waren de mensen zo gastvrij en zo trots op hun eigen land. Ze wilden graag laten zien wat het land te bieden heeft. Dat vonden we ook erg bijzonder.”

Tijdens het fietsen kregen ze ook dagelijks de kans om kennis te maken met mensen uit de landen en culturen. Laura vertelt: “We hadden zoveel ontmoetingen onderweg en veel mensen nodigden ons gewoon thuis uit. We mochten dan bij ze slapen en eten, echt heel lief. In Italië waren de mensen zo gastvrij en zo trots op hun eigen land. Ze wilden graag laten zien wat het land te bieden heeft. We werden er bij mensen thuis uitgenodigd en binnen tien minuten was de hele vriendengroep en familie er. Het deed me denken aan zo’n Bertolli-reclame; we zaten aan enorme tafels waar volle borden pasta op stonden.”

Begonnen in spijkerbroek

Uiteindelijk fietsten de Rotterdammers zeven maanden rond. “Het is best gek om ineens op eigen kracht in Kroatië aan te komen, na duizenden kilometers te hebben gefietst. Daar moesten we soms letterlijk bij stil staan,” zegt Laura. Elke dag was anders: “Hele dagen buiten zijn, nieuwe mensen ontmoeten, fietsen door een onbekend landschap en niet weten waar je naartoe gaat en waar je slaapt. Alles is mogelijk en dat maakt het zo leuk.”

Ook realiseren Laura en Irene zich dat je met weinig spullen gelukkig kunt zijn: “Het was helemaal niet erg als we wéér in dezelfde trui liepen. We hadden het minimale bij ons daar waren we tevreden mee. Veel mensen denken dat je de duurste fiets nodig hebt en de beste fietspullen om te beginnen, maar je kan het zo laagdrempelig maken als je wil. Zelf zijn we ook in onze spijkerbroek begonnen, onderweg ontdek je wel wat je echt nodig hebt.”

Maak kans op het boek ‘Ga op de fiets’

Na de fietstocht hebben Irene en Laura een boek uitgebracht over hun avontuur: ‘Ga op de fiets’. Het boek is een combinatie van persoonlijk fietsverhalen, tips, routes en mooie foto’s.

Wil jij alles weten over de fietstocht van Laura en Irene? Doe dan mee met onze winactie op Instagram en Facebook en maak kans op het boek ‘Ga op de fiets’.